نمرات بازی Detroit: Become Human

عنوان Detroit: Become Human یک بازی در سبک ماجراجویی و تعاملی است. این بازی توسط Quantic Dream توسعه یافته ، و توسط Sony Interactive Entertainment در سال 2018 برای PS4 منتشر شده است. همچنین در سال 2019 برای PC نیز منتشر شد.

داستان بازی در آینده و دربارهٔ سه ربات اندروید است. کارا که از کارخانه‌ ای که در آن ساخته شده فرار کرده تا به دنبال کشف ادراک و هوشیاری مصنوعی خود برود. کانر یک پلیس پیشرفته اندروید است که وظیفه او شکار اندرویدهای منحرف شده‌ است. و مارکوس خود را تنها به آزادی اندرویدها از بردگی اختصاص داده‌است. آن‌ها بسته به انتخاب‌های دیالوگ که داستان بازی را به صورت سفارشی بوسیلهٔ بازیکنان شکل می‌دهد ممکن است زنده بمانند یا جان خود را از دست بدهند.

در ادامه با نمرات بازی Detroit: Become Human در سایت های ایرانی همراه باشید. همچنین شما عزیزان می توانید نمرات بازی های مختلف را از اینجا مشاهده نمایید.

بازی مگ: 9.5/10

Detroit: Become Human از آن دسته عناوینی است که ممکن است باب سلیقه همه افراد نباشد، اما برای افرادی که به داستان و تعامل با آن اهمیت می‌دهند تجربه‌‎ای تکرار نشدنی و ارزشمند خواهد بود. Quantic Dream پس از 21 سال فعالیت در زمینه بازی‌های ویدئویی توانسته عنوانی به یاد ماندنی را تحویل دهد که از نظر من موفق‌ترین اثر این استودیوست. امیدوارم در آینده باز هم شاهد آثار درخشانی از این استودیو باشیم.

گیمفا: 9/10

با Detroit فرصت خواهید داشت جای اندرویدها فکر کنید و حتی حس کنید. شرایطی را تجربه خواهید کرد که احتمالاً غیر از شما بازی‌بازان دیترویت، هیچ کسی فرصت نخواهد داشت در زندگی‌اش تجربه کند. تصمیماتی خواهید گرفت که دائماً به باورها و عقاید خودتان تلنگر خواهند زد. با بازی کردن Detroit : Become Human از ترکیب عالی نماها و قاب‌های بازی، گرافیک فوق‌العاده شخصیت‌ها و حرکات صورتشان، محتوای عمیق و فلسفی بازی، موسیقی جذاب و روح‌نواز آن لذت خواهید برد. بازی همانند فیلم بسیار پر محتوی و استخوان‌داری است، که به جای ۲ ساعت چند روز شما را سرگرم خواهد کرد و همچنین این امکان را خواهید داشت تا در فیلم، خودتان جای بازیگران ایفای نقش کرده و یا از آن بالاتر خود خودتان در فیلم حضور داشته باشید. امکانی که می‌تواند هر هنردوست و زیباپسندی را عاشق خود کند. Detroit : Become Human آن قدر در دل داستان خود مفاهیم عمیق و ظریف و قابل‌تأمل دارد و آن قدر احساسات شما را درگیر خواهد نمود، که ضعف‌های گیم‌پلی و بالانس نبودن برخی چالش‌های بازی باعث نخواهند شد، آن را یک بازی فوق‌العاده در نظر نگیریم.

بازی سنتر: 8/10

دیترویت موفق‌ترین و بهترین روایتی است که استودیو Quantic Dream تا به امروز خلق کرده است. داستان و شخصیت‌پردازی بازی استانداردهای جدیدی را برای این سبک از بازی‌ها خلق می‌کند که تا به امروز هیچ استودیو بازی‌سازی نتوانسته به آن نزدیک شود. دیترویت همانند فیلمی است که راوی تک‌تک صحنه‌های آن شما هستید. سر گذشت تک‌تک شخصیت‌های بازی در دست شماست و در طول مراحل بارها با این شخصیت‌ها می‌خندید، اشک می‌ریزید و می‌ترسید. دیترویت را می‌توان از لحاظ فضاسازی به ادامه معنوی هوی رین تشبیه کرد و تنها نکته منفی مربوط به گیم‌پلی نسبتاً بدون پیشرفت نسبت به هوی‌رین و بیاند و البته مشکلات بخش «دکمه‌زنی» بازی می‌شود که از تبدیل دیترویت به یک عنوان بی‌نقص جلوگیری می‌کند.

پارسی گیم: 8/10

می‌توان گفت این عنوان بیشتر یک فیلم باشد تا یک بازی. فیلمی که خودتان باید بسازید. اگر با این دید به سراغ بازی بروید قطعاً از آن لذت خواهید برد هرچند شاید داستانی کلیشه‌ای به خوردتان بدهد اما ارزش وقت شما و امتحان کردن را دارد. به‌شخصه پس از اتمام بازی به‌قدری با بعضی از شخصیت‌ها ارتباط عمیق برقرار کرده بودم که تلاشی برای تغییر سرنوشت هیچ‌کدام نکردم و ترجیح دادم داستان را همان‌گونه که خودم برای خودم روایت کردم بماند و بقیه حالت‌های بازی را در اینترنت و در ویدیوهای اشخاص دیگر مشاهده کردم. این نشان می‌دهد که بازی می‌تواند شما را کاملاً در خود غرق کند، باعث ایجاد حس تعلق به داستان در شما بشود و تجربه خوبی را برای شما رقم بزند. ترکیب گرافیک، موسیقی و بعضی شخصیت‌های به‌یادماندنی یک عنوان خوب برای گذران وقت شما را در دستان شما قرار می‌دهد. به‌هرحال لذت قدم زدن در آینده در کنار ربات‌ها و روایت داستان آن‌ها از زبان خودتان چیزی نیست که هرجایی در دسترس باشد.

زومجی: 6.5/10

Detroit: Become Human، بازی تناقض‌ها است. اقتباسی موردانتظار از روی دموی تحسین‌شده‌ی «کارا» است، اما ظرافت‌های قصه‌گویی آن را ندارد. روی بحث‌های هیجان‌انگیزی مثل ماهیت خودآگاهی هوش مصنوعی و انسانیت و انقلاب دست می‌گذارد، اما یا در پرداختشان سطحی ظاهر می‌شود یا به دامِ دادنِ پیام‌های شبه‌روشنفکرانه و پیش‌پاافتاده می‌افتد. نیت سازنده در ترقی بازیسازی قابل‌احترام است، اما نه تنها فرمول بازیسازی کوانتیک دریم از Heavy Rain تا حالا بدون نوآوری باقی مانده، بلکه وضعیت نویسندگی کیج هم بهتر نشده است. گستردگی روایت چندشاخه‌ی بازی هم با وجود جذاب بودن، جلوی روایت داستانی منسجم را گرفته است.